നൊമ്പരം
പൂനിലാ പൊഴിയുന്ന രാവുകളില്
മുല്ല മൊട്ടുകള് പൂക്കാന് കൊതിക്കവേ
എന് ഹൃദയത്തിന് പടിവാതിലുകള്
നിന് പദ നിസ്വനം കാതോര്ക്കവേ
നീയൊരു നിഴലായി വന്നെന്നരുകില്
സ്വപ്നങ്ങള് തന് മഴവില്ല് തീര്ത്തതെന്തേ ....
നീ തീര്ത്തൊരാ മഴവില്ലിന് ചാരുതയില്
ഞാന് കാതരയായ് നില്ക്കവേ
എന് ഹൃത്തിന് സ്പന്ദനങ്ങള്
പോലും നിന്നിലലിയാന് മോഹിക്കവേ
നീയൊരു ശരമായ് വന്നെന് മനതാരില്
മായാത്ത മുറിവുകള് തീര്ത്തതെന്തേ.....
തോരാത്ത കണ്ണുനീര് ധാരയില്
ഞാന് നിന് നിഴല് ചിത്രം ചാലിക്കവേ
എന് അശ്രു കണങ്ങള്
പോലും നിന്നെ തേടിയുഴയവേ
നീയൊരു ഓര്മയായ് എന് ആത്മാവില്
നൊമ്പരത്തിന് കവിതകള് തീര്ത്തതെന്തേ .....
No comments:
Post a Comment